پنجشنبه، مرداد ۱۰، ۱۳۸۷

یوسف شاهین و نوال سعداوی

گاهی تنهایی و زندگی در غربت، محاسنی هم دارد. یکی از کارهایی که من هرگز در زمان ایران بودنم نمیکردم، گوش دادن به رادیو بود. با اینکه همیشه اعتقاد داشتم کیفیت برنامه های رادیویی ما با برنامه های تلویزیونیمان قابل مقایسه نیست، اما اصلا امکان نداشت بصورت مرتب، مثلا شبها، بنشینم و به برنامه خاصی با کانال خاصی در رادیو گوش کنم.

اینجا اما، انسی دارم با رادیو زمانه. بنظرم تقریبا هرروز میتوان یک برنامه قوی و جذاب و پر از آموختنی، در خلال دوساعت گوش دادن و شاید هم دل دادن به این رادیو، نام برد. یکی از برنامه هایی که این چند روز اخیر جذبم کرد، گزارشی بود که در مورد یوسف شاهین، فیلمساز بزرگ مصری ارائه شد. این فیلمساز هفته پیش و در سن هشتاد و دوسالگی درگذشت. بخش جذاب این گزارش، مصاحبه آزاده اسدی (که بنظر من بهترین مجری رادیوزمانه نیز هست) با دوست نزدیک یوسف شاهین، نوال سعداوی بود. پزشک کهنسال مصری و از فمینیست‌های قدیمی. اگه امکانش رو دارین، این گزارش و این مصاحبه رو حتما گوش بدین!