دوشنبه، بهمن ۲۲، ۱۳۸۶

سنتوری داریوش مهرجویی رو دیدم. حدودا چند ساعت بعد از اینکه ظاهرا با تمایل خودش روی اینترنت گذاشته شده. فیلم در ایران ممنوع بود و من در تمام مدت دیدنش فکر میکردم چرا ؟ سنتوری به دلم نشست. دلم برای دیدن یک فیلم ایرانی بالاتر از متوسط تنگ شده بود. بخش پایانی فیلم رو توی یوتوب گذاشتم. اگه فیلم رو دیدین نظرتون رو برام بگذارین.

من با زخم زبون هات رفيقم
مرهم بذار با حرفات، رو زخم عميقم
با توام که داري به گريه ام مي خندي
کاش بياي و به من دل ببندي
تنها بودن يه کابوسِ شومه عزيزم
کار دل، نباشي، تمومه عزيزم


پی نوشت. دارا لینکی حاوی عکسهای جالبی از سنتوری برام فرستاد. شما هم ببینید

6 نظرات :

ناشناس گفت...

من از خدا خواستم
نغمه هاي عشق مرا به گوشت
برساند تا لبخند مرا
هرگز فراموش نكني و
ببيني كه سايه ام به
دنبالت است تا هرگز
نپنداري تنهايي.
ولي اكنون تو رفته اي ،
من هم خواهم رفت
فرق رفتن تو با من اين
است كه من شاهد رفتن تو بودم

ناشناس گفت...

فيلم كه خيلي در پيت بود...بازي گلشيفته فراهاني كه فاجعه بود و اعصاب آدمو داغون ميكرد . اگه بازي نسبتاً خوب رادان و چند تا آهنگ متوسط چاووشي نبود ، اصلاً آدم رغبت نميكرد فيلمو تا آخرببينه ...نميدونم چرا اين همه سر و صدا واسه اين فيلم ضعيف به راه افتاده بود. شايد به خاطر چند تا جمله و صحنه وقيحانه و چند تا متلك ولرم به رژيم ...شايد.

ناشناس گفت...

چند تا از صحنه هاش تکان دهنده بود، یکیش به نظرم همونی بود که باباش رو مجبور کرد که براش مواد مخدر بزنه تو رگش.

راستی کسی که والنتاین ما رو بدر نکرد ولی خب مثل همیشه ولنتاینت مبارک

دارا
پ ن: کسی ندونه فکر میکنه تو و من ....
خ

ناشناس گفت...

یه سر به این عکسا هم بزن

http://www.softarchive.ir/softarchive/article-1519--0-0.html

دارا

Weria گفت...

:))
Az daste to dara !
Aksaye santuri kheili jaleb bud. linkesh midam tu khode matlab, mamnun.

ناشناس گفت...

خب راست میگم دیگه معلوم نیست اونی که قراره ما رو از سینگل بودن (کلمه با کلاس شده عذب!!) در بیاره چرا تمیاد؟؟؟ معلوم نیست کجا سرش گرمه و یا گولش زدن


دارا