جمعه، تیر ۲۸، ۱۳۸۷

خسرو شکیبایی رفت

حیف...

پی نوشت اول: شش صبح خبر رو خوندم و شوکه شدم. دارا پرسیده بود. خودمم خوندم. سکته قلبی، شصت و چهارساله. خیلی غصه م گرفت. انگار یه جورایی هنوز برای دیدن هنرش و بازیهای پر احساسش عطش دارم. برای تیپها و شخصیتهای متفاوتی که عالی بازی میکرد. برای رضای عاشقِ عاطفه و برای هامونِ عاشق مهشید و برای رضای عارف و مرادِ پری...

روحش شاد و یادش گرامی

پی نوشت دوم: خبر بی بی سی فارسی

پی نوشت سوم: از سایت تابناک

2 نظرات :

ناشناس گفت...

هرجا می رم خاطره ی خسرو شکیباییه... حیف دیگه نیست از لحظه های دیدنش لذت ببریم و دنیا رو فراموش کنیم

ناشناس گفت...

حیف، حیف شد ، روحش شاد...ا..چقدر تو سریال خانه سبز سر حال بود..راستی این آهنگه جدیدت چقدر قشنگه