شنبه، اسفند ۱۷، ۱۳۸۷

کنسرت محسن نامجو

اول. کنسرت محسن نامجو فوق العاده بود. دیدنش حین اجرای این آهنگها، تجربه متفاوتیه. به تنهایی و با یک گیتار و سه سه تار روی صحنه اومد و حدود دو ساعت و نیم شاهد ارکستری بودیم که نوازنده سه تار و گیتار و ضرب و در کنارش هم مجری افکتهای جورواجورش خودش بود. آهنگ دلنشین "ای ساربان"، تنها سنتی ای بود که اجرا کرد و در کنار این آهنگ تقریبا تمام کارهای معروف ترکیبی اش رو هم خوند: "زلف بر  باد مده" ، دهه شصت، شقایق نورماندی، عدد بده، رو سر بنه به بالین، گیس، آه که اینطور و ...

در بخش اول برنامه البته کارهای جدیدی خوند. با شعرهایی از نیما و رضا براهنی و ... .